جی مو با سپاهیان قلعه  ایسو درگیر جنگی شدید بود و نبرد به زیان او در حال گسترش

   بود . شبی در عالم رویا به او گفته می شود که مقداری از خاک کوهستان آماکاجا را بردارد

   , با آب درآمیزد و  ظرفی مقدس بسازد . کوهستان آماکاجا , مکانی مقدس بود که در دل

     سرزمین های تحت کنترل سپاهیان ایسو

     قرارداشت . بنابراین , به دست آوردن خاک این کوهستان به نمادی از اراده جی مو برای

     تصرف ایسو بدل گردید .

     شینت - سوهی کو واتوکاشی , برای خدمت به امپراتور , به لباس مبدل یک زوج کشاورز

     درآمدند و پابه سزمین دشمن گذاشتند و پس از به دست آوردن خاک کوهستان , به

     سلامت نزد امپراتوربازگشتند .

     جی مو , همانگونه که در رویا به وی الهام شده بود , آن خاک را با آب درآمیخت و از

     آنظرفی مقدس ساخت و آن را به خدایان خوشبختی پیشکش کرد وسپس عازم جنگ

     شد و پیروزی را , که به باوروظیفه اش بود , به دست اورد .

     براساس روایات , هنرهای نینجوتسو پس ازآن به تنین نی چی می , اکومه مئی و

     اتومواوجی اتقال یافت و توسط آنان گسترش یافت .

     درمیان اسناد باستانی نین جوتسو , که ازاستادم به من رسیده طومار نوشته هایی وجود

     دارد که در جای جای آنها از میهن پرستانی چینی – جنگجویان , حکما و فرزانگان و

     روحانیون چینی -  یادشده است که به ناچار , سرزمین مادریشان را ترک گفتند و رنج

     سفری دراز را برخود هموار کردند که تا جزایر ژاپن و در صحرای ایسه وکی , درجنوب

     پایتخت و شهرهای نارا و کیوتو  سکنی گزیدند .